„SZTUKA współTWORZENIA. Norweskie klimaty”. Taneczne poznawanie w sztuce SOLO w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim, realizowane w koprodukcji z Panta Rei Danseteater oraz z Guerrilla Plastic Movement. Nowy Testament wśród śmieci znaleziony

Fot. Kazimierz Netka.

Apel artystów o życzliwość dla (na) Ziemi. Wsparcie Funduszami EOG

Gdański Teatr Szekspirowski, wspólnie ze swymi partnerami zagranicznymi i społecznością w Polsce, znowu zadziwia. Zadziwia świat, można powiedzieć. Chodzi zaś o realizacje w ramach projektu „SZTUKA współTWORZENIA. Norweskie klimaty” spektaklu – wydarzenia pt. „SOLO”, będącego koprodukcją Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, Panta Rei Danseteater oraz Guerrilla Plastic Movement z udziałem artystów tancerzy z Polski, Norwegii, Wielkiej Brytanii i Australii. Wydarzeniem towarzyszącym była akcja „Szekspirowski sprząta Gdańsk”, przeprowadzona przy plaży Gdańsk Stogi 9 marca 2024 roku, od godz. 11:00, a jednym ze „znalezisk” był zniszczony Nowy Testament.  Zrealizowanie projektu było możliwe dzięki dofinansowaniu z programu „Kultura” w ramach Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014 – 2021.

Fot. Kazimierz Netka.

O szczegółach mówiono 12 marca 2024 roku podczas konferencji w Gdańskim teatrze Szekspirowskim. Spotkanie prowadziła Paulina Popiół – PR Managerka Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. W konferencji uczestniczyli m.in.: Agata Grenda – dyrektorka Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego; Anne Elise Holck Ekenes – choreografka, członkini Panta Rei Danseteater;  Ellen Pippip Ferner Apalnes – artystka, aktywistka, członkini Guerrilla Plastic Movement (Partyzantka Plastiku); Anna Szynkaruk-Zgirska – zastępczyni dyrektorki Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego; Artur Grabarczyk – tancerz, odgrywający rolę ogrodnika w spektaklu SOLO; Anna Ratkiewicz – kierownik Działu Edukacji Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.

Fot. Kazimierz Netka.

– Dzisiaj będę słuchać razem z państwem i chciałam tylko słowo wstępu – powiedziała – Są takie projekty, które ja inicjuję, które prowadzę, ale są również takie projekty, którym przewodzą moje koleżanki i koledzy i właściwie mówią: odsuń się, my tu wkraczamy, my tu mamy pomysły, my robimy, to jest wszystko nasze. I to jest jeden z tych projektów, w których tak naprawdę ja jestem obserwatorem, w których widzę napływające kwiaty, pojawiające się śmieci, przybywających gości. Bardzo się cieszę, widząc, że moje koleżanki i koledzy są po prostu szczęśliwi w tym co robią więc ja już się teraz odsuwam, witam państwa i słucham – powiedziała pani dyrektora Agata Grenda:

Fot. Kazimierz Netka.

Oto szczegółowe wiadomości, które przekazała nam Paulina Popiół – PR Managerka Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego:

SOLO

15 – 17 marca 2024

SPEKTAKL – SPACER PO GDAŃSKIM TEATRZE SZEKSPIROWSKIM
WE WSPÓŁPRACY Z GUERILLA PLASTIC MOVEMENT i PANTA REI DANSETEATER

Jak wytańczyć kryzys klimatyczny? Gdański Teatr Szekspirowski wraz z tancerzami z Polski, Norwegii, Wielkiej Brytanii i Australii zabiera odbiorców na spacer po nieodkrytych przestrzeniach teatru. Oprawę wizualną do projektu „SOLO” stworzyły artystki z Guerilla Plastic Movement (Partyzantka Plastiku), walczące o morza wolne od plastiku.

„Solo” przenosi widzów w taneczną podróż przez Gdański Teatr Szekspirowski, tworząc mikroświaty i odkrywając zakątki teatru, korytarze, przedsionki, pomieszczenia dla aktorów, które zazwyczaj są niedostępne dla publiczności.

Językiem tego spektaklu są opowieści wyrażone poprzez ciało. „Solo” to obraz, dźwięk, światło i refleksja, bez linearnej narracji. Tancerze skonfrontują się z problemami i wyzwaniami współczesności, takimi jak kryzys klimatyczny, poszukiwanie tożsamości czy samotność. To również opowieść o relacji człowieka ze światem, naturą i przestrzenią. Unikatowa podróż przez tematy i obrazy, z których wyłania się portret współczesnego człowieka.

„Tancerze, budynek, instalacje i publiczność spotykający się, aby stawić czoła globalnym wyzwaniom zarówno dla jednostek, jak i społeczeństwa, to świetny sposób na spotkanie, dyskusję i podkreślenie znaczenia dwustronnych działań” – podkreśla Anne Elise Holck Ekenes, choreografka Panta Rei Danseteater z Oslo.

Fot. Kazimierz Netka.

„Po raz piąty realizujemy projekt z MF EOG (Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego). Pierwszą przygodę z funduszami norweskimi zaczęliśmy w 2010 roku, początkowo realizowaliśmy projekty łączące ekspertów w zakresie edukacji teatralnej. Tym razem postanowiliśmy zaprezentować na naszej scenie artystów z dwóch państw darczyńców. Pierwszy projekt to współpraca z kolektywem Vinnslan z Islandii, której efektem był przegląd Kierunek: Islandia i ubiegłoroczna koprodukcja «Proximity».

W 2024 roku współpracujemy z norweskim Panta Rei Danseteater i kolektywem Guerilla Plastic Movement, a naszym celem jest zarówno włączanie publiczności w działania artystyczne, jak i aktywizacja społeczności na rzecz świadomości ekologicznej i roli każdego z nas w dbaniu o środowisko w jakim żyjemy. To projekt o współtworzeniu na wielu płaszczyznach – łączy prezentacje polskich i norweskich tancerzy profesjonalnych w nieoczywistych przestrzeniach teatru, daje możliwość współuczestnictwa w tanecznej przygodzie młodzieży i seniorom (warsztaty i udział w spektaklu), łączy rodziny i ludzi w różnym wieku na rzecz sprzątania świata i przetwarzania odpadów w dzieła sztuki (scenografia), pozwala wszystkim poczuć taniec i zastanowić się nad losami naszej planety (flash mob). A przede wszystkim łączy ludzi przez wymianę energii, doświadczeń, szczerego śmiechu i mnóstwa endorfin wywołanych wspólnym tworzeniem dobra” – mówi Anna Szynkaruk-Zgirska, zastępczyni dyrektorki Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego:

Fot. Kazimierz Netka.

Spektakl jest prezentowany w ramach projektu „SZTUKA współTWORZENIA. Norweskie klimaty”. Projekt realizowany dzięki wsparciu ze środków Programu „Kultura” w ramach Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021.
„Wspólnie działamy na rzecz Europy zielonej, konkurencyjnej i sprzyjającej integracji społecznej”

W ramach projektu zaplanowano również warsztaty taneczne dla młodzieży i seniorów, które poprowadzą artystki Panta Rei Danseteater, codziennie w dniach 5-17 marca dla młodzieży oraz w dniach 10-17 marca dla seniorów. Efekt warsztatów zostanie zaprezentowany w dniach 15-17 marca w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim.

Szczegóły:  https://bit.ly/47V6s1e

„Solo”
Koprodukcja Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, Panta Rei Danseteater oraz Guerrilla Plastic Movement

Koncept: Panta Rei Danseteater 

Choreografia: Anne Elise Holck Ekenes / Julie Drønen Ekornes / Ina Christel Johannessen / Russell Maliphant / Daniel Mariblanca / Sita Ostheimer/ Harald Beharie / Daniel Proietto 

Scenografia: Guerrilla Plastic Movement

Współpraca scenograficzna – Adrianna Witbrodtt i Joanna Róg – Fundacja Horyzont Zdarzeń

Fot. Kazimierz Netka.

——

Obsada: 

Malika Berney – “Mother”  

Natalia Dinges – “We’ll never be royals”  

Sindre Eriksson Vik i uczestnicy warsztatów – “Momentum”

Aurora Itland – “The Island Within”    

Artur Grabarczyk – “The Gardener”  

Torill Kolsrud – “A Million Little Pieces”   

Oliver Sale – “A Knowledge of Hope”  

Ellinor Ødegård Staurbakk – “Elemental Traces”    

Agata Wierzchołowska – “The Wonderful Art of Denial”  

Uczestnicy warsztatów – “Transitions”

Czas trwania: 1 h 35

Premiera: 15 marca 2024 / 19:00 /19:30 / 20:00

Kolejne pokazy: 16 marca 19:00 /19:30 / 20:00

17 marca 19:00 /19:30 / 20:00

Uwaga: to spektakl wędrowny, konieczność przemieszczania się widzów po zakamarkach teatru. W związku z tym liczba osób na pokazie jest bardzo ograniczona.

Fot. Kazimierz Netka.

Panta Rei Danseteater (PRD) to norweski teatr tańca współczesnego z siedzibą w Oslo. Zespół został założony w 2000 roku. Od tego czasu wyprodukował dziesiątki spektakli i zarządzał wieloma dużymi projektami tanecznymi. Oprócz działalności artystycznej i popularyzatorskiej, prowadzi program rozwoju dla młodych i profesjonalnych talentów tanecznych. Zespół znany jest z szybkich, barwnych spektakli teatru tańca, które są dostępne dla szerokiego grona odbiorców i prezentowane w różnych przestrzeniach – teatralnych i nieteatralnych.

Motto zespołu: „Przygotuj się na poruszenie! Panta Rei… wszystko płynie, wszystko jest w ruchu…”. Grecki filozof Heraklit twierdził, że „żaden człowiek nie wchodzi dwa razy do tej samej rzeki”, ponieważ rzeka jest w ciągłym ruchu, ciągłej transformacji. Wizja Teatru Tańca Panta Rei opiera się na założeniu, że ludzie i społeczeństwo, w którym żyjemy, nieustannie się zmieniają i rozwijają, a także na szczerym pragnieniu poruszania i zmieniania ludzi poprzez taniec.

„Wierzymy w transformacyjną moc tańca, wierzymy, że spotkania poprzez taniec sprawiają, że stajemy się pełniejszymi i bardziej refleksyjnymi istotami ludzkimi, zarówno pod względem emocjonalnym, estetycznym, jak i społecznym. Nasza wizja «Get ready to be moved!» leży u podstaw każdego naszego działania” – podkreślają członkinie teatru.

Fot. Kazimierz Netka.

PRD ma jedną z najbardziej zróżnicowanych publiczności w Norwegii. Specjalizuje się w rozwoju widowni, świadczy o tym m.in. fakt, że w 2017 roku zespół został nominowany do Norweskiej Nagrody Rozwoju Publiczności. Zespół podróżuje po kraju i za granicą, budując długoterminowe współprace międzynarodowe. Panta Rei Danseteater prezentował spektakle w kraju i za granicą, a także stworzył liczne programy edukacyjne i społeczne projekty artystyczne, koncentrując się na dotarciu do nowych odbiorców.

Każdego roku do oceanów trafia 6,4 miliarda ton śmieci. 75% z nich to plastik. Guerrilla Plastic Movement (Partyzantka Plastiku) to grupa artystek z Norwegii, które za pomocą środków wizualnych walczą o oceany i morza wolne od plastiku. Poprzez swoje działania grupa chce pobudzić świadomość społeczną, a także zwracać się do międzynarodowych i krajowych polityków oraz instytucji, które mają władzę i wpływ na środowisko. Guerrilla Plastic Movement dąży do powstrzymania bezmyślnego nadużywania plastiku w codziennym życiu. Ich celem jest propagowanie idei recyclingu. Mimo, że plastik jest tani w produkcji, to ma krótką trwałość użytkową i szybko zamienia się w odpady, które pozostają w oceanach i przyrodzie przez setki lat. Te plastikowe śmieci zabijają ptaki i zwierzęta oraz niszczą delikatną równowagę natury. Ich ilość wciąż rośnie.

W ramach projektu „Solo” w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim grupa tworzy scenografię i rekwizyty z odpadów, głównie znalezionych na plażach, poboczach dróg i w lasach Norwegii i Gdańska.

WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE:

9 marca 2024, godz. 11:00

Szekspirowski sprząta Gdańsk (już było)

17 marca, godz.10.00

Zrób Sobie Nowe: Warsztaty z Upcyklingu  

Gdański Teatr Szekspirowski, sala warsztatowa

Udział bezpłatny, obowiązują zapisy: warsztaty@horyzontzdarzen.org

liczba miejsc ograniczona. Warsztaty familijne dla uczestników 7-99 lat

Warsztaty upcyklingu rozpoczną się częścią teoretyczną, podczas której prowadzące opowiedzą o tworzonej przez siebie sztuce użytkowej oraz wizualnej (między innymi o eksponatach ze stworzonej przez siebie wystawy „Sztuka Upcyklingu”). Artystki przedstawią sposoby na pozyskiwanie materiałów wtórnych i pokażą, jak nadać im drugie życie, a także podzielą się swoimi źródłami inspiracji. W części praktycznej uczestnicy warsztatów będą mogli z przyniesionych przez siebie rzeczy lub korzystając z zapewnionych materiałów stworzyć unikatowe, własnoręczne dzieła sztuki użytkowej i nie tylko.

Równolegle najmłodsi warsztatowicze stworzą instrumenty, pacynki lub kukiełki z recyklingu, a także drobne przedmioty użytkowe (takie jak pojemniki na kredki i długopisy, okładki na książki, zakładki do książek. Uczestnicy mogą przynieść własne materiały lub korzystać z ogólnodostępnych materiałów zapewnionych przez nas.

Dzieci i młodzież zdobędą narzędzia do tego, by w przyszłości móc tworzyć zabawki oraz przedmioty użytkowe z rzeczy na pozór nieprzydatnych czy zepsutych. Wszyscy uczestnicy zaś zaproszeni zostaną do udziału w nagraniu profesjonalnego teledysku nt. upcyklingu. Nagranie rozpocznie się zaraz po warsztatach i stanowić będzie nie tylko wspaniałą pamiątkę, ale i materiał wart udostępniania i szerszenia wśród szerokiej publiczności!

OPISY POSZCZEGÓLNYCH WYSTĘPÓW

Mother  

Tancerka: Malika Berney
Choreografia: Daniel Proietto
Muzyka: Stabat Mater by Giovanni Battista Pergolesi

Matka Ziemia płacze, obserwując nas – ludzi.

Zdradziliśmy ją, oderwaliśmy się od natury, porzuciliśmy jej rytm, którego jesteśmy częścią.

Kluczowe dla przetrwania naszego gatunku jest odnalezienie siebie, ponowne połączenie się z naturą i stanie się współczującym społeczeństwem. Kompozycja muzyczna Pergolesiego “Stabat Mater”, oparta na średniowiecznym poemacie o tym samym tytule, przedstawia pogrążoną w żałobie Marię płaczącą u stóp ukrzyżowanego syna.

Niepojęty ból serca matki patrzącej na śmierć swojego jedynego dziecka staje się metaforą Matki Ziemi. Ekspresjonistyczne solo o przytłaczającym i autodestrukcyjnym doświadczeniu relacji człowieka z otaczającym go światem inspirowane dramatycznym stanem naszego naturalnego środowiska, które ponosi konsekwencje naszych zachowań.

We’ll never be royals  

Tancerka: Natalia Dinges  
Choreografka: Anne Elise Holck Ekenes   

Muzyka: Royals – Lorde  
Cytat: Joel Little, Ella Yelich-o’connor, fragment piosenki „Royals” Lorde

…every song’s like  
Gold teeth, Grey Goose, trippin’ in the bathroom  
Bloodstains, ball gowns, trashin’ the hotel room  
We don’t care  

…każda piosenka jest o tym samym

Złote zęby, luksusowe trunki, szaleństwo w łazience Plamy krwi, balowe suknie, dewastacja pokoju hotelowego

Nas to nie obchodzi

Fot. Kazimierz Netka.

Momentum

Tancerz: Sindre Eriksson Vik oraz grupa warsztatowa
Choreografia: Harald Beharie

Poprzez ciągły strumień energii, Sindre jest popychany do fragmentarycznych ruchów. Ciągnie, ślizga się, tworzy własną logikę ruchu poprzez napięcie, opór, rzuty i puszczanie. Jest to synkopowana i zmienna podróż wypełniona silną energią.

The Island Within 

Tancerka: Aurora Itland  
Choreografia: Ina Christel Johannessen   
Muzyka: Pan Daijing  
Kostiumy (Wild Man): Aurora Itland   
& Ina Christel Johannessen  

Solo taneczne inspirowane europejskimi „dzikimi ludźmi” i ich pogańskimi rytuałami, w których ubierają się w martwe materiały organiczne. Celem rytuału jest odstraszenie zimy/umarłych i świętowanie wiosny/płodności.

A Million Little Pieces  

Tancerz Torill Kolsrud  
Choreografia: Sita Ostheimer   
Muzyka: Levana (Rework) by Yehezkel Raz  

Milion małych kawałków opowiada o konfliktach, które mogą wiązać się z nowym początkiem. Opowiada o bolesnych narodzinach czegoś nowego. Niekoniecznie nowego życia w sensie biologicznym, ale narodzin nowej tożsamości, nowej samoświadomości, która opiera się na walce i czerpie siłę ze świadomości wygranej bitwy. W utworze ciało przechodzi różne etapy na drodze do odrodzenia i odnowy.

Stany pośrednie, z którymi trzeba się zmierzyć na drodze do każdej decyzji.

Człowiek, zwierzę czy roślina: wszystkie żywe istoty są ze sobą połączone i powiązane w niekończącej się rzece czasu. Każdy człowiek jest zakorzeniony w niekończącej się historii ewolucji i jest unikalnym tworem natury.

A Knowledge of Hope  

Tancerz: Oliver Sale  
Choreografia: Daniel Mariblanca  
Muzyka: White Cedar by The Mountain Goats 

Binarność postrzegana jest jako pojęcie statyczne, stałe. Zamknięte w określonych ramach. “A Knowledge of Hope” jest próbą przedefiniowania i wprawienia tego pojęcia w ruch, nadania dynamiki oraz poszerzenia go o nowe perspektywy.

Elemental Traces  

Tancerka: Ellinor Ødegård Staurbakk  
Choreografia: Russell Maliphant  
Muzyka: Isla Drew  

“Elemental Traces” pokazuje jak historia wpływa na nas i jak nasze ciała wpływają na nasze życie. Kiedy tańczymy i dzielimy się swoimi ruchami, tworzymy niewidzialną, lecz odczuwalną nić porozumienia.

To solo jest podróżą przez muzykę, przestrzeń i czas, elementarne cząstki tworzące taniec.

The Gardener   

Tancerz: Artur Grabarczyk:

Fot. Kazimierz Netka.

 Choreografia: Anne Elise Holck Ekenes   

Muzyka: Poema – Francisco Canaro

Ostatni taniec zawsze należy do ogrodnika…

The Wonderful Art of Denial  

Tancerka: Agata Wierzchołowska  
Choreografia: Julie Drønen Ekornes  

Muzyka: Singin’ in The Rain – Gene Kelly   

Negacja to nasza recepta na przetrwanie. Opanowaliśmy ją do perfekcji. Negujemy znaki ostrzegawcze zwiastujące zbliżającą się katastrofę. Daje nam to poczucie pozornego bezpieczeństwa i stabilizacji. Ale katastrofa i tak nadchodzi, a jej skutki wykraczają daleko poza nasze najśmielsze wyobrażenie.

Transitions 

Choreografia: Pia Holden

“Transitions” to niewielki utwór stworzony dla i z lokalną młodzieżą i seniorami w Gdańsku, efekt procesu warsztatowego, podczas którego uczestnicy pod okiem choreografów eksperymentowali z ruchem i próbowali odpowiedzieć na pytania związane z kryzysem klimatycznym. Co zmiana klimatu robi z nami? Na jakie zmiany musimy się przygotować? Takie jak pory roku, które się zmieniają; dzieci, które rosną; oceany, których temperatura wzrasta; piasek, który się rozszerza; życie, które powoli zanika; emocje, które są związane z decyzjami; doświadczenie życiowe, które zapewnia wytrzymałość, cenne chwile, nowy wschód słońca i piękno opadających liści – napisała Paulina Popiół – PR Managerka Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.

Fot. Kazimierz Netka.

Jakie znaczenie mają dla was fundusze norweskie i Europejskiego Obszaru Gospodarczego? – zapytaliśmy po konferencji. O tym opowiedziały nam panie Anna Szynkaruk-Zgirska – zastępczyni dyrektorki Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego oraz Anna Ratkiewicz – kierownik Działu Edukacji Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.

Ogromne, dlatego, że z ich pomocą realizowaliśmy już wcześniej projekty artystyczne i edukacyjne, więc, jest to dla nas źródło, jest to dla nas możliwość realizowania zadań, których inaczej byśmy nie byli w stanie wykonać. W ostatnim projekcie edukacyjnym: Nowe struktury, który zakończył się w zeszłym roku „Otherness togetherness aesthetics. Aesthetic learning processes and Shakespeare’s immersive and timeless universe” wprowadziliśmy nowe przedmioty do czterech polskich uczelni: Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Europejski Józefa Tischnera w Krakowie. Jest książka podsumowująca ten projekt.

Fot. Kazimierz Netka.

Poza tym w zeszłym roku realizowaliśmy też współpracę z Islandią i był przegląd wydarzeń artystycznych islandzkich. To były spektakle, wystawa i spotkania – bardzo ciekawy program Robiliśmy też koprodukcję Proximity – tam partnerem projektu był Vinnslan z Islandii i Gudmundur Thovarldsson. Natomiast w tym roku – w zeszłym roku już zaczęła się współpraca z Norwegią, z Panta Rei Danseteater i kolektywem Guerilla Plastic Movement – czyli to jest projekt, który w tej chwili robimy i w ramach tego projektu też był już spektakl, były działania z lokalną społecznością, a teraz jest podsumowanie czyli wspólna produkcja – to w tej chwili realizujemy. Gdański Teatr szekspirowski nie robi tylko spektakli szekspirowskich. To jest nazwa, a pochodzi ona od tego, ze cały budynek, realizacja budynku jest związana z tym, że w XVII wieku był tu teatr wykorzystywany przez aktorów angielskich, którzy Szekspira grali, jego sztuki i konstrukcja sali głównej bazuje na tym budynku, bazuje na londyńskim teatrze Fortune czyli rekonstrukcja jest w środku, u nas w sali głównej, natomiast cały budynek jest nowoczesną formą i realizujemy tutaj różne działania nie tylko te związane z Szekspirem. Miedzy innymi międzynarodowe koprodukcje też są częścią tego.

Co Szekspir miał wspólnego z ekologią – zapytaliśmy.

Myślę, ze bardzo dużo, bo był to świadomy człowiek i jak każdy świadomy człowiek musi dbać o klimat i wiedzieć, że jego działania też bezpośrednio się przenoszą na to, czy ten świat jest zielony i piękny, czy jest zniszczony i czy konsumujemy za dużo, czy konsumujemy tyle ile można, czy ograniczamy te konsumpcję.

Przy plaży na Stogach, jest mnóstwo śmieci. Znaleźliśmy tam kości na przykład, różnych zwierząt, znaleźliśmy stare opony, buty, Nowy Testament – książkę, którą ktoś wyrzucił, tak zniszczoną, zalaną, że nie było jak jej przenieść; okładka, jakieś notatki.

Tak bym to nazwał: nowy testament w ekologii, w GTS dzięki Funduszom Norweskim i EOG.

Trzeba uświadamiać ludzi, pokazać, że to co czasami robimy, segregujemy te śmieci, czy dbamy o środowisko – przekłada się na jakość naszego życia i na to, jak długo ta planeta będzie służyła też naszym dzieciom.

Również dzięki Szekspirowi; dzięki Gdańskiemu Teatrowi Szekspirowskiemu i jego partnerom.

Kazimierz Netka

Proszę, czytaj również na portalu: Pulsarowy.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *