Fot. Kazimierz Netka.
Co jest najpilniejszego do zrobienia w kosmosie by lepiej rozwijała się polska gospodarka morska? Co powinniśmy uczynić na morzu i na lądzie w celu lepszego wykorzystywania przestrzeni nad ziemską atmosferą
Komisja Nauk Kosmicznych przy Oddziale Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (IO PAN) w Sopocie, Komitet Badań Morza oraz Bałtycki Klaster Morski i Kosmiczny zorganizowały 9 kwietni 2025 r. w IO PAN międzynarodową konferencję pt. „Science for Sea and Space”. Patronowała temu wydarzeniu Polska Agencja Kosmiczna (POLSA).
Fot. Kazimierz Netka.
Było to kolejne spotkanie z cyklu organizowanego z inicjatywy Komisji Nauk Kosmicznych PAN oddział Gdańsk, we współpracy z Bałtyckim Klastrem Morskim i Kosmicznym pod patronatem Polskiej Agencji Kosmicznej. Dlaczego tak ważna jest kooperacja naukowców morskich z kosmicznymi? Dlaczego powinniśmy czerpać z efektów działania jednych i drugich? Nie tylko ze względów militarnych, obronności, co wielu osobom w pierwszej kolejności przychodzi na myśl. Kosmiczno – morska, naukowa i biznesowa współpraca może światu, w tym Polsce, przynieść wiele pożytków. Polska ma dużo do zaoferowania światu, ale też powinniśmy z aktywności za granicą brać przykład, między innymi ze Skandynawii oraz z Hiszpanii.
Konferencję prowadziły prof. Mirosława Ostrowska z Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk oraz prof. Joanna Stoń-Egiert:
Oto, co usłyszeliśmy od uczestników konferencji przed rozpoczęciem wydarzenia:
– Związki badań morskich z badaniami kosmicznymi są bardzo ścisłe – powiedział prof. Jan Marcin Węsławski – dyrektor Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie. – Od kiedy satelity zaczęły być dostępne do cywilnego użytku to się szybko okazało, że to najskuteczniejszy sposób badania przestrzeni morskich, które są po prostu zbyt wielkie żeby można było je ogarnąć nawet tymi statkami, których na pozór jest dużo. Mamy oczywiście parę tysięcy boi automatycznych pływających po oceanie, ale to wszystko nie wystarczy. Polska ma kilkanaście takich boi automatycznych i na Bałtyku, i w Arktyce, natomiast to wszystko jest za mało, ponieważ potrzebny jest całościowy ogląd, bo tylko rzeczywiście informacja dostarczona z satelity pozwala na uzyskanie pełnego obrazu. Dodatkowo szybki bardzo rozwój technologii sprawił, że satelity są coraz tańsze i wyposażenie ich jest coraz bardziej wyszukane i coraz bardziej skomplikowane, coraz więcej daje się odczytywać z tego – począwszy od różnych jakby tak zwanych spektralnych kamer i tak dalej, skończywszy na bardzo skomplikowanych analizach, więc to jest taka ścieżka, która się cały czas będzie rozwijała i oczywiście komercjalizacja też się przyczynia do tego bo pojawiają się konkurencyjne, prywatne czasem instytucje, które potrafią wysyłać duże ilości niedrogich satelitów.
Fot. Kazimierz Netka.
Do tego wszystkiego oczywiście dochodzi zastosowanie sztucznej inteligencji i tak dalej. To jest taka dziedzina, która się bardzo szybko rozwija i dla badaczy morza jest niesłychanie ważne żeby nadążać za nimi i korzystać. To troszkę jest działanie w jedną stronę – to znaczy myślę, że badacze przestrzeni kosmicznej trochę mniej dostają od badaczy przymorza, a w drugą stronę to działa znakomicie – czyli my od nich czerpiemy ogromną ilość technologii, informacji. Pewne rzeczy zwrotne możemy dawać w ten sposób, że weryfikujemy, pływając po morzu, pewne rzeczy bezpośrednio i wiadomo czy ta informacja, która została uzyskana z satelity jest prawdziwa, czy zgadza się z tym co my widzimy. Tak że to jest coś, co się będzie rozwijać i co jest coraz bardziej potrzebne również w związku oczywiście z obronnością.
Ta wiedza o środowisku ściśle się z tym łączy bo wszystkie wydarzenia katastroficzne, stany ekstremalne z bezpośrednią gotowością społeczeństwa do tego, że potrafi się do tego przygotować i odpowiednio zareagować. Tutaj ta granica między działalnością obrony cywilnej a wojskową jest bardzo też bliska i tu znowu obserwacja satelitarna i obserwacje morskie są ściśle związane ze sobą – powiedział prof. Jan Marcin Węsławski – dyrektor Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie.
Fot. Kazimierz Netka.
– Dzisiejsza konferencja skoncentrowana jest na tym jak nauka wspomaga działania związane z biznesem i z praktyką związaną z rozwojem technologii kosmicznych i technologii morskich – powiedział prof. Marek Grzybowski – przewodniczący Polskiego Towarzystwa Nautologicznego, prezes zarządu Bałtyckiego Klastra Morskiego i Kosmicznego. – W panelu Young Stars mamy bardzo ciekawe propozycje, w którym młodzi naukowcy i koła naukowe prezentują bardzo dobre rozwiązania technologiczne, które mają – według mojej opinii – szansę na komercjalizację ale potrzebują istotnego wsparcia finansowego i uczelni, i biznesu bo na uczelniach dobra atmosfera jest i dlatego te technologie powstały. Politechnika Gdańska zaproponowała szereg rozwiązań.
Fot. Kazimierz Netka.
I jeszcze jedna sprawa: w panelu praktyków występują ci, którzy te technologie odbierają i prezentują, a jeden z prezenterów to będzie kapitan żeglugi wielkiej, który korzystając z wiedzy naukowej wprowadził rozwiązania w optymalizacji ruchu statków i obsługi statków przez kapitana na statku oceanicznym.
W panelu naukowców zaprezentowane zostaną najnowsze przykłady wykorzystania nauki i technologii morskich oraz kosmicznych do obserwacji morza, do analizy bezpieczeństwa i zagrożeń i do zapobiegania tym zagrożeniom – zarówno na morzu jak i w kosmosie, jak i na lądzie – powiedział prof. Marek Grzybowski – przewodniczący Polskiego Towarzystwa Nautologicznego, prezes zarządu Bałtyckiego Klastra Morskiego i Kosmicznego.
– Pracuję tutaj, w Instytucie Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w zakładzie teledetekcji – powiedziała dr Katarzyna Dragańska-Deja – adiunkt, dr nauk o Ziemi w Instytucie Oceanologii Polskiej Akademii Nauk. – Teledetekcja to jest między innymi wykorzystanie satelity, czyli korzystamy ze zdalnych źródeł, między innymi z danych satelitarnych ale nie tylko ponieważ mamy też inne sprzęty, które jakby są też w kategorii remote sensing ale w programie tej konferencji chodzi o wykorzystanie satelitów w takim szerszym kontekście – gdy chcemy zbadać nasze środowisko, ponieważ z poziomu statku jesteśmy w stanie zbadać jakąś rzecz tylko w jednym wybranym punkcie – czy to na przykład badamy skład fitoplanktonu, czy procesy produkcji pierwotnej, zawartość chlorofilu, czy koncentrację zawiesin – są to dane punktowe. Natomiast korzystając z danych satelitarnych i oczywiście naszych danych pobieranych w terenie możemy stworzyć pewne algorytmy, które potem umożliwiają nam zobrazowanie za pomocą tych danych satelitarnych w szerszej skali z czym mamy do czynienia w środowisku. Tak że już przechodzimy z obrazu punktowego na taki wielkoskalowy, czyli możemy powiedzieć co generalnie dzieje się na przykład fiordzie czy co dzieje się w zatoce czy to dzieje się w całym oceanie, ponieważ istnieją modele i te modele są cały czas ulepszane w skali bardziej regionalnej, lokalnej.
Generalnie jeśli chodzi o broń chemiczną – ona jest składowana na dnie morza. Tutaj myślę że wykorzystanie jakieś zakładanej teledetekcji bardziej opiera się na wykorzystaniu pojazdów podwodnych, które są w stanie sfilmować, pobrać próbki wody głęboko pod powierzchnią. Natomiast satelity raczej – też penetrują pewno głębokość kolumny wody – ale zależy to od czystości, więc generalnie myślę, że przeszkadzają zanieczyszczenia, które mamy przy dnie. Jeśli chodzi o broń chemiczną to akurat tutaj myślę, że satelitów nie używamy, chociaż na płytkiej wodzie mogą być widoczne z kosmosu jakieś wraki i mogą być identyfikowane – powiedziała dr Katarzyna Dragańska-Deja – adiunkt, doktor nauk o Ziemi w Instytucie Oceanologii Polskiej Akademii Nauk.
Rozpoczęcie:
Prof. Mirosława Ostrowska – Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk:
Fot. Kazimierz Netka.
– Chciałabym przywitać wszystkich państwa, zarówno tych, którzy towarzyszą nam na konferencjach już nie powiem od ilu lat jak i tych, którzy pierwszy raz zdecydowali się do nas dołączyć. Mam nadzieję, że jedna i druga grupa będzie po dzisiejszym dniu usatysfakcjonowana.
Żeby nie przedłużać przedstawię państwu krótko nasz plan konferencji. Otóż na samym początku, tradycyjnie, nasze młode gwiazdy będą walczyły swoimi wystąpieniami, najpiękniejszymi jak tylko potrafią o Nagrodę Przewodniczącego Komisji Nauk Kosmicznych przy Gdańskim Oddziale Polskiej Akademii Nauk.
Fot. Kazimierz Netka.
Potem będziemy mieć panel praktyków, a na końcu tak zwany panel profesorski.
Takim zamysłem naszej konferencji jest to, żeby połączyć różne światy, które interesują się zarówno morzem jaki kosmosem i które mogą wyciągnąć jakieś korzyści z tego wieloaspektowego i interdyscyplinarnego spotkania. Dlatego w naszym gronie są nie tylko naukowcy ale także przedstawiciele biznesu i wszystkich państwa serdecznie witam.
Proszę pana dyrektora Instytutu Oceanologii o uroczyste otwarcie.
– Bardzo mi miło powitać państwa w Instytucie. Ta współpraca pomiędzy sektorem obserwacji z kosmosu i obserwacji morskich jest niesłychanie istotna – podkreślił prof. Jan Marcin Węsławski – dyrektor Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie:
Fot. Kazimierz Netka.
– Nie ma w tej chwili nowoczesnych badań morskich bez komponentu kosmicznego.
Jest ogromna liczba wyzwań i fantastyczne możliwości rozwoju. Jedna z takich rzeczy, która jest na pewno najbardziej biorąca to jest takie przeskalowanie tych obserwacji dla celów cywilnych, które pozwalają na większą rozdzielczość, to znaczy mamy już jakby te rozeznania w wielkiej skali, w skali wielkoobszarowej. Bardzo potrzebne są możliwości obserwacji satelitarnej w skalach 10 metrów na 10. Wydaje się, że technicznie jest to już możliwe. Coraz więcej informacji z tego będzie można wyciągać. To ogromnie popchnie naszą wiedzę o środowiskach, w szczególnie specjalnych środowiskach takich jak strefy brzegowe czy jakieś nadzwyczajne obszary oceaniczne.
Tak że ta współpraca rozwija się znakomicie. Ona na pewno jest fundamentem współczesnej wiedzy o środowisku. To oczywisty, współczesny komponent związany z bezpieczeństwem, zarówno tym wojskowym jak i z tym bezpieczeństwem związanym ze zmianą klimatu i z zagrożeniami ze strony sił natury.
I tutaj znowu bez połączenia tych dwóch wielkich komponentów czyli wiedzy o otoczeniu i wiedzy, która mamy z obserwacji satelitarnych nie popchniemy do przodu naszych możliwości. Tak że to jest znakomite połączenie. Bardzo się cieszę, że Instytut może znowu gościć państwa. Życzę wszystkim interesujących obrad – powiedział prof. Jan Marcin Węsławski – dyrektor Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie.
– Ta konferencja jest organizowana przez Instytut Oceanologii ale oczywiście cały cykl konferencji jest pod patronatem Komisji Nauk Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk. Proszę pana profesora Edmunda Wittbrodta.
– Dziękuję bardzo panie dyrektorze, ja może zacznę od podziękowania za gościnę, której nam udzielacie – mówił prof. Edmund Wittbrodt – przewodniczący Komisji Nauk Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział w Gdańsku:
Fot. Kazimierz Netka.
– To już jest nasza 30. konferencja czyli taka trochę jubileuszowa bo nasza Komisja konferencje organizuje od 2017 roku czyli to jest ósmy rok i 30. jubileuszowe spotkanie. Tutaj tak jak pan dyrektor powiedział, tutaj jesteśmy dość często gośćmi i to jest 5. konferencja, która jest organizowana przez Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk. Proszę państwa, nasza Komisja jest taką komisją interdyscyplinarną, dlatego że sprawy ekologii kosmicznej satelitarne to są te, które właściwie wykorzystywane są nie tylko przy badaniach morza ale w wielu innych obszarach.
Pierwsza konferencja była w 2018 roku organizowana przez Instytut i wtedy ta konferencja była „Na styku horyzontów“ czyli to do niej teraz właściwie nawiązujemy, to jest taki powrót . Od tego czasu zaczęliśmy mówić, że horyzont nie dzieli, a łączy i tak jak pan dyrektor mówił, bez kosmosu nie można byłoby robić tego co robimy na morzu, na lądzie, wykorzystywać to w różnych obserwacjach Ziemi, w działaniach typu bezpieczeństwo, nawigacja, obronność i to wszystko nasza komisja łączy.
Jeżeli chodzi o działania, które są realizowane w naszym regionie dotyczące: nauk dla kosmosu i morza, to na Politechnice Gdańskiej – jestem profesorem na Politechnice Gdańskiej – właściwie wiele wydziałów się zainteresowało tymi zagadnieniami, a szczególnie pewnie mój Wydział Inżynierii Mechanicznej i Technologii Okrętowych, czyli to wszystko co dotyczy morza, co lata, co pływa, co jest sterowane, co wykorzystuje sygnały kosmiczne.
Dalej my od paru lat już chyba też jest tak długo, jak długo działa nasza Komisja, czyli od 8 lat, prowadzimy międzyuczelniany kierunek studiów: Technologie kosmiczne i satelitarne i w tych studiach zaangażowane są nie tylko Politechnika, ale i Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Morski w Gdyni, Akademia Marynarki Wojennej, Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego i Sportu, Gdański Uniwersytet Medyczny. Tak że wszystkie te obszary, są reprezentowane w naszej Komisji.
Te nasze konferencje one mają charakter interdyscyplinarny, gdzie pokazujemy sobie nawzajem i dyskutujemy o tym co w różnych obszarach się dzieje, jak to można połączyć, jak wykorzystywać w obszarach, którymi się na co dzień zajmujemy. Tak że bardzo się cieszę, że tutaj się spotykamy i to, co założyliśmy parę lat temu, że ta konferencja – tak jak pani profesor Ostrowska powiedziała: pierwszy panel to jest panel młodych: Young Stars. Potem jest panel praktyków, a na końcu jest panel w którym przedstawiane są wyniki badań naukowych w naszych uczelniach – że ta struktura jest zachowana, czyli łączymy młodych z doświadczonymi bardziej; praktyków z teoretykami.
Dziękowałem panu dyrektorowi za gościnę ale przede wszystkim pani profesor Mirosławie Ostrowskiej, która jest właściwie duchem sprawczym tegorocznego spotkania, w pięknym miejscu.
My teraz organizujemy dwie konferencje rocznie. Ta jest wiosenną konferencją, a potem we wrześniu mamy druga konferencję, jesienną. Na 30 konferencji, 5. jest tutaj, dlatego że konferencje są organizowane w różnych miejscach przez różne podmioty reprezentowane w naszej Komisji i każda ma pewne zabarwienie albo bardziej inżynierskie albo bardziej prawne, albo jeszcze inne aspekty są głównymi i dlatego zmieniamy miejsce gospodarza – uzasadnił prof. Edmund Wittbrodt – przewodniczący Komisji Nauk Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk.
– Instytut jest głównym organizatorem, ale ma też współorganizatorów. Sami nie dalibyśmy rady – mówiła prof. Mirosława Ostrowska. – Jednym ze współorganizatorów jest Komitet Badań Morza. Chciałam poprosić przewodniczącego Komitetu Badań Morza – pana profesora Mirosława Dareckiego.
– Dzień dobry państwu, jest mi niezmiernie miło powitać państwa na tej współorganizowanej przez Komitet Badań Morza konferencji. O połączeniu morza i przestrzeni kosmicznej już było, chcę zwrócić uwagę na inny aspekt: na szaloną interdyscyplinarność tej konferencji – powiedział prof. Mirosław Darecki – przewodniczący Komitetu Badań Morza Polskiej Akademii Nauk:
Fot. Kazimierz Netka.
– Nie tylko przedstawiamy tu najnowsze osiągnięcia naukowe, technologiczne, ale także dyskutujemy o zarządzaniu obszarami morskimi ale także i kosmicznymi. Te spotkania nasze są okazją głównie do dyskusji na tej bardzo interesującej interdyscyplinarnej platformie, żeby warto może poszukać nowych rozwiązań, żeby nauka czy technologie mogły odpowiedzieć na potrzeby gospodarcze, ale także panel gospodarczy, panel zarządzania obszarami morskimi – myślę, że może dać nam pewien impuls do rozszerzenia czy kierowania naszych badań w takie kierunki, które są potrzebne gospodarce, bo nauka zawsze powinna mieć tę misję usługową wobec gospodarki, wobec społeczeństwa. I myślę, że to spotkanie, ten cykl konferencji, jest w całości bardzo dobrą platformą do wymiany tego typu myśli i powstawania nowych idei. Życzę bardzo owocnych obrad – powiedział prof. Mirosław Darecki – przewodniczący Komitetu Badań Morza Polskiej Akademii Nauk.
– Równie ważnym partnerem naszym jest Bałtycki Klaster Morski i Kosmiczny. Teraz poproszę pana profesora marka Grzybowskiego – powiedziała prof. Mirosława Ostrowska.
Fot. Kazimierz Netka.
– Chciałem kontynuować to, co powiedział pan profesor Wittbrodt; myśl o tym, że powstanie Bałtycki Klaster Morski i Kosmiczny narodził się tutaj, w Instytucie właśnie. Dlatego, że stwierdziliśmy, że kosmos i morze nas łączy. To jest pierwsza sprawa. Druga, bardzo ważna: tutaj też narodził się pomysł żeby najpierw nie występowali naukowcy, tylko najpierw Young Stars i młodzi naukowcy lub kandydaci na naukowców, a później przedstawiciele biznesu i przedstawiciele nauki, profesorowie.
Trzecia bardzo ważna rzecz: stawiamy bardzo mocno na transfer wiedzy i popularyzację polskiej wiedzy i nauki w świecie. Klaster Morski i Kosmiczny uczestniczył w 10 projektach międzynarodowych, na których promowaliśmy naszą działalność.
W dwóch projektach teraz uczestniczymy i mam nadzieję, że dzisiaj połączymy się internetowo i państwo dowiedzą się o tym, co robimy.
A kontakt mamy z klastrami najwyższej klasy i jakości. Jeden z klastrów, z którym będziemy się łączyli, to jest klaster czołowy w regionie Morza Bałtyckiego. W tym klastrze powstaje 40 procent patentów wdrażanych w krajach skandynawskich. Te 40 procent patentów skandynawskich powstaje w miejscowości Waza – to takie miasto jak Sopot.
Drugi klaster jest z Hiszpanii – czołowy jeśli chodzi o innowacje związane z wykorzystaniem kosmosu i morza w obszarze produkcji ryb i żywności z morza – poinformował prof. Marek Grzybowski – przewodniczący Polskiego Towarzystwa Nautologicznego, prezes zarządu Bałtyckiego Klastra Morskiego i Kosmicznego.
– Uznajemy konferencję Komisji Nauk Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk pod patronatem Polskiej Agencji Kosmicznej POLSA za otwartą i przejdźmy do sesji pierwszej – sesji naszych Młodych Gwiazd Young Stars. Przekazuję głos pani profesor Joannie.
Oto, co przewidywał program konferencji „Nauka dla morza i kosmosu“:
Otwarcie konferencji:
Fot. Kazimierz Netka.
Prof. Mirosława Ostrowska – Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk; prof. Jan Marcin Węsławski – dyrektor Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie; prof. Edmund Wittbrodt – przewodniczący Komisji Nauk Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk; prof. Mirosław Darecki – przewodniczący Komitetu Badań Morza Polskiej Akademii Nauk; prof. Marek Grzybowski – przewodniczący Polskiego Towarzystwa Nautologicznego, prezes zarządu Bałtyckiego Klastra Morskiego i Kosmicznego
Młode Gwiazdy – Young Stars:
Fot. Kazimierz Netka.
Jakub Hinca – Loty kosmiczne i środowisko podwodne jako stresory psychologiczne i fizjologiczne – aktualna wiedza medyczna i sposoby budowania odporności psychofizycznej u ludzi narażonych na zagrożenia ze strony nieznanych środowisk;
Katarzyna Dragańska-Deja – Integracja systemów lądowych i przybrzeżnych: dane satelitarne, wpływy atmosferyczne i obserwacje morskie w Arktyce, studia przypadków
Patryk Sapiega – Zastosowanie danych satelitarnych i pomiarów geodezyjnych w celu wykrywania zmian linii brzegowej i ewolucji dna morskiego w wybrzeżu mierzei jako elementu charakterystyki hydromorfologicznej
Krzysztof Pyrchla – Strategie przetwarzania danych dla grawitacji morskiej: studium przypadku w
regionie południowego Morza Bałtyckiego.
Morze i przestrzeń – zastosowanie
Prowadzenie: prof. Marek Grzybowski, przewodniczący panelu. Temat: Transfer wiedzy między nauką a biznesem morskim i kosmiczny
Paneliści:
dr. inż Piotr Klonowicz – MARANI, kierownik Projektów Strategicznych
Marcin Osowski – ASE Group, dyrektor ds. Strategicznej Współpracy Międzynarodowej
Jan Simiński – Business Development Manager, Misja Handlowo-Gospodarcza do Polski, Wydział Handlowy Ambasady Izraela w Warszawie
kpt. ż. w. Jerzy Najmoła – Transition Technologies-Software, Master Mariner, Główny Konsultant, Rzecznik Marki;
Maximilian Minta – Neptun Studio;
Matina Mitsobonou – Transfer wiedzy w klastrze MERINOVA, EU Affairs Manager, MERINOVA, Finlandia
Francisco Martinez – Bluedots Project – Studium przypadku jako działalność naukowa dla Sea and Space, Bluedots Project Manager, Diesis Network Société
Profesorowie – referaty na temat: Kosmos i nauka o morzu,
Prof. Tomasz Zapadka – Budżet promieniowania na powierzchni Morza Bałtyckiego w latach 2010 – 2023 na podstawie danych satelitarnych
Prof. Katarzyna Malinowska – Prawo morza i jego instytucje jako ścieżka dalszego rozwoju prawa kosmicznego
Prof. Mirosław Gerigk – Rozwój nowej generacji zaawansowanych platform morskich do tworzenia bazy wiedzy i komunikacji w trójwymiarowej przestrzeni podmorskiej
Prof. Stanisław Lewiński – Pokrycie terenu – podstawowe informacje o powierzchni Ziemi
Prof. Mirosław Darecki – 10 lat Systemu SatBałtyk.
Dyskusja i uwagi końcowe.
Na konferencji przedstawiono i omawiano możliwości wykorzystania najnowszych osiągnięć naukowych, technologii i technik satelitarnych w działaniach związanych z wieloaspektowo pojętym bezpieczeństwem Ziemi, oceanach, w portach i infrastrukturze krytycznej w kontekście zmian klimatu, ochrony środowiska i zrównoważonego wykorzystywania zasobów naturalnych dla dobra ludzkości – jak wynika z informacji, przekazanych przez organizatorów wydarzenia, w jego zapowiedzi
Przedstawiciele biznesu dyskutowali o wykorzystaniu osiągnięć naukowych w biznesie. Omawiano transfer wiedzy między nauką a biznesem morskim i kosmicznym. Przedstawiciele flagowych klastrów Unii Europejskiej z Finlandii (MERINAOVA) i Hiszpanii (Diesis Network Société) zaprezentowali dobre praktyki współpracy naukowców z biznesem w tworzeniu innowacyjnych technologii.
Przypomnijmy, kto przyczynił się do zorganizowania, zaistnienia i nadania odpowiedniej rangi konferencji: Science for Sea and Space: patronat honorowy: Prezes POLSA; Organizatorzy: Komisja Nauk Kosmicznych przy Oddziale PAN w Gdańsku, Bałtycki Klaster Morski i Kosmiczny, Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk, Komitet Badań Morza Polskiej Akademii Nauk (Sekcja Fizyki Morza), Konsorcjum Naukowe SatBałtyk. Partnerzy: SatBałtyk i eCUDO.pl .
Kazimierz Netka
Proszę, czytaj również na portalu: Pulsarowy.pl