Rozstrzygnięto konkurs na Muzeum Westerplatte i Wojny 1939. Chciała je zaprojektować także niemiecka firma? Wygrało konsorcjum z Łodzi. Muzeum powstanie niedaleko Pomnika Bohaterów Westerplatte, zwanego też Pomnikiem Obrońców Wybrzeża. Zbudowane zostanie również BORT – Biuro Obsługi Ruchu Turystycznego

Fot. Kazimierz Netka.

Odtwarzanie Pola Bitwy Westerplatte potrwa do 2027 roku. Na ten cel przeznaczono ponad 300 mln złotych

II wojna światowa rozpoczęła się na Żuławach. Pierwsze strzały padły 1 września 1939 roku, około godziny 4.45 na półwyspie Westerplatte w Gdańsku, a także w Szymankowie niedaleko Malborka i w Tczewie, na Kociewiu. Prawdopodobnie jeszcze kilka minut wcześniej niemieckie pociski zaczęły zabijać Polaków w innych miejscowościach na południu II Rzeczypospolitej. Jednak najważniejszym symbolem wywołania II wojny światowej przez hitlerowskie Niemcy pozostaje półwysep Westerplatte – na Żuławach i Mierzei Wiślanej w Gdańsku.

Przez wiele powojennych lat lat mało się działo na tym bardzo ważnym dla Europy Polu Bitwy. Przeniesiono Wartownię nr 1, postawiono Pomnik Bohaterów Westerplatte na kopcu, usypanym z piachu pochodzącego z pogłębiania Zakrętu Pięciu Gwizdków na Martwej Wiśle. Dochodziło do dewastacji symbolicznego cmentarzyka. Wywieziono czołg. Zbudowano prawdziwy cmentarz dowódcy obrony Westerplatte  i jego żołnierzy.

Na zdjęciu: W tym miejscu powstanie Muzeum Westerplatte i Wojny 1939. Widok spod pomnika Bohaterów Westerplatte. Fot. Kazimierz Netka.

Jakie są plany odrestaurowania obiektów na Polu Bitwy Westerplatte i budowy Muzeum? O tym mówiono podczas konferencji prasowej, 31 października 2023 roku, w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, które jest inwestorem tego przedsięwzięcia, a także ogłosiło Dwuetapowy realizacyjny konkurs architektoniczno-urbanistyczny na opracowanie koncepcji projektowej „Muzeum Westerplatte i Wojny 1939” – Oddziału Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

O rozstrzygnięciu konkursu, o pracach archeologicznych na Westerplatte, o planach pełnego upamiętnienia tego Pola Bitwy i udostępniania go turystom, mówili m.in.: dr Jarosław Sellin – sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego,  generalny konserwator zabytków; dr hab. Grzegorz Berendt – prof. Uniwersytetu Gdańskiego, dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku; prof. dr hab. inż. arch. Lucyna Nyka – przewodnicząca Sądu Konkursowego, dziekan Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej. Konferencję prowadziła dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska – rzecznik prasowy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

Fot. Kazimierz Netka.

Zwycięską pracę wykonali, zdobywając I Nagrodę, współpracujący ze sobą: Muro Architekci sp. z o.o.; Krystyna Lachman-Pabich i Lachman Pabich Architekci; Pracownia Architektoniczna „Projektownia” z Łodzi.

II Nagroda: Heinle, Wischer und Partner Architekci sp. z o.o. z Wrocławia.

III Nagroda: Visio Architects and Consultants Institute For Sustainable Buildings ISB Rafał Schurma z Gliwic.

Oto wypowiedzi uczestników konferencji:

– Dzień dobry państwu. Sąd konkursowy w składzie 15 osób wybitnych osób: konserwatora zabytków, architektów, artysty rzeźbiarza, muzealników obradował 26 i 27 października – poinformowała  prof. Lucyna Nyka – przewodnicząca Sądu Konkursowego, dziekan Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej:

Fot. Kazimierz Netka.

– Ocenialiśmy prace konkursowe, które zostały przesłane do drugiego etapu konkursu „Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 roku”. Sąd konkursowy oceniał prace ze względu na kilka kryteriów.

Pierwsze kryterium to jakość ideowo – artystyczna, oddająca charakter dziedzictwa i znaczenia Muzeum Westerplatte i wojny 1939.

Drugie kryterium to funkcjonalność użytkowa całego układu przestrzennego muzeum Westerplatte i wojny 1939, co oznacza nie tylko pawilon, samo muzeum ale również zagospodarowanie całego terenu Westerplatte.

Trzecie kryterium: trafność wpisania proponowanych rozwiązań w kontekście otoczenia i koncepcję ideową całego założenia przestrzennego.

Czwarte kryterium: realność i optymalizacja ekonomiczna rozwiązań przestrzeni pod kątem zachowania budżetu inwestycji kolejnych.

Piąte kryterium: jakość ideowo – artystyczna rozwiązań nowych obiektów i adaptowanych budynków w kontekście ich funkcjonalności i przeznaczenia.

Szóste kryterium: zastosowanie rozwiązań proekologicznych i energooszczędnych.

Siódme kryterium: zastosowanie rozwiązań niegenerujących nadmiernych kosztów.

Ósme kryterium: Łączny koszt wykonania prac realizowanych na podstawie przedstawionej pracy konkursowej.

Sąd konkursowy zadecydował o następującym podziale nagród:

Pierwszą nagrodę przyznał pracy autorstwa Muro Architekci sp. z 0,0,; Krystyna Lachman-Pabich i Lachman Pabich Architekci; Pracownia Architektoniczna „Projektownia” z Łodzi. Są to trzy podmioty, które ze sobą współpracowały przy realizacji tej zwycięskiej pracy konkursowej.

Druga nagroda: Heinle, Wischer und Partner Architekci sp. z o.o. – firma zarejestrowana we Wrocławiu.

Trzecia nagroda: Visio Architects and Consultants Institute For Sustainable Buildings ISB Rafał Schurma – firma zarejestrowana w Gliwicach.

Uzasadnienie decyzji o przyznaniu pierwszej nagrody. W uzasadnieniu w decyzji sądu konkursowego praca wykonana przez trzy współpracujące ze sobą pracownie w Łodzi w największym stopniu odpowiada na kryteria zawarte w regulaminie konkursu.

Fot. Kazimierz Netka.

Przyjęte założenia dla całego terenu jak i dla pojedynczego obiektu w sposób niebudzący wątpliwości odpowiadają nam na wyobrażenia, na oczekiwania sformułowane w regulaminie konkursu. Przeprowadzona kwerenda historyczna i krajobrazowa w przypadku właśnie tej pracy dała podstawy proponowania wysokiej jakości rozwiązań. Na uwagę zasługuje też wysoki poziom kompozycji przestrzennych i krajobrazowych, podkreślających charakter miejsca i uwzględniających przywrócenie historycznego układu komunikacyjnego. Jak wiemy, na terenie półwyspu Istnieje wiele nawarstwień. Są nawarstwienia historyczne powojenne, jest wiele obiektów które należy zachować, są obiekty które będą musiały ulec rozbiórce aby nie zatracać właściwego zapisu historii. W udany sposób ta praca przedstawia koncepcję upowszechniania wiedzy o bohaterskiej obronie Westerplatte, a jednocześnie zapewnia ochronę, utrzymanie i rewaloryzację obiektów architektury militarnej, znajdujących się na tym terenie. Jeżeli chodzi o architekturę w odniesieniu do samej architektury, praca ta charakteryzuje się bardzo wysokiej jakości rozwiązaniami architektonicznymi. Forma w znakomity sposób buduje nastrój. Za niezwykle cenne uznano to co widoczne jest na planszach, wejście wcięciem w teren, wejście w szczelinę po to aby wejść do obiektu Muzeum. Jest to też symboliczny walor zagłębienia się w przeszłość – tak można ten gest architektoniczny, przestrzenny odczytać. W tym projekcie w znakomity sposób rozwiązano kwestie funkcjonalno – użytkowe. Zapewniono również łatwy i bezpieczny dostęp do miejsca organizacji imprez masowych, co również było wymogiem organizatorów konkursu. Tak jak widzimy na załączonych planszach, obiekt jest wpisany płynnie w teren, a więc właściwie nie zakłóca jego dotychczasowego użytkowania jako takiego miejsca gdzie rzeczywiście tysiące ludzi może oddać hołd broniącym sam Półwysep Westerplatte jak i oczywiście bohaterom wojny 1939. Bardzo dobrze tutaj oddzielono przestrzenie dostępne dla zwiedzających od przestrzeni biurowych. Przestrzenie biurowe zapewniają dostęp światła dziennego co również jest wymogiem. Powściągliwa, a równocześnie wyrazista forma architektoniczna obiektu głównego w połączeniu ze starannie zakomponowaną przestrzenią całego pola bitwy stanowi zapowiedź realizacji, która spełni oczekiwania społeczne związane z tym wyjątkowo ważnym miejscem w pamięci narodowej.

Proszę państwa, druga nagroda to praca, która w opinii sądu konkursowego w interesujący i bardzo dojrzały sposób realizuje idee konkursu. Autorzy zaproponowali przekonującą jednorodną formę architektoniczną obiektu głównego Muzeum Westerplatte i Wojny 1939.

Fot. Kazimierz Netka.

Otoczenie gmachu formą okopu stanowi taki bardzo prosty, a zarazem wyrazisty symbol. Jeżeli przypatrzymy się tej pracy, widzimy że funkcje ukryte są pod poziomem terenu, natomiast cały obiekt otoczony jest zagłębieniem jakby fosą, w którą wnika światło w również bardzo ciekawy sposób. W tej pracy zaproponowane zostało oświetlenie wnętrz, przestrzeni ekspozycyjnych za pomocą przeszklonych otworów w stropodachu i to wprowadza dramatyczny efekt przenikania się przestrzeni jasnych i ciemnych, w przestrzeniach ekspozycji. Równocześnie jednak, jak zdecydował w wyniku dyskusji sąd konkursowy, te przeszklenia w zasadniczy sposób ingerują w przestrzeń przeznaczoną dla organizacji imprez masowych, bez względu na to jak byśmy chcieli te przeszklenia rozwiązać, już w detalu mogą utrudniać organizację imprez masowych, a fosa czy czy zagłębiony korytarz otaczający cały obiekt, mógłby być przeszkodą w przypadku jakiejś koniecznej szybkiej ewakuacji tysięcy ludzi, którzy znaleźliby się tam w czasie imprez masowych. Projekt ten jest bardzo ciekawy, elegancki. Cechuje ten projekt – tak jak napisaliśmy – wyjątkowa jakość i elegancja, a także formalna powściągliwość, odpowiednia dla tak ważnego Miejsca Pamięci, czyli forma jest piękna jednak obiekt ten nie dał takiej pełnej odpowiedzi w zakresie kształtowania całego terenu Muzeum Westerplatte i wojny 1939 czyli całego terenu przeznaczonego do inwestycji.

Praca numer 3 w udany sposób łączy rozwiązania przestrzenne w skali urbanistycznej, w atrakcyjny sposób akcentując walory kulturowe, historyczne i przyrodnicze. Nawet dyskutowaliśmy, że w pełen sposób daje wrażenie ukształtowania wręcz takiego żywego miasta na terenie półwyspu Westerplatte.

Fot. Kazimierz Netka.

Wysoko oceniono czytelne podkreślenie osi urbanistycznej pomnika Obrońców Wybrzeża oraz ukształtowanie przestrzeni przed wejściem do głównego obiektu muzeum wraz z placem apelowym zlokalizowanym ponad nim. Jako sąd konkursowy bardzo doceniliśmy dynamiczne układy wnętrz bazujące na kierunkowo ukształtowanym atrium oraz potencjał rozwiązań formalnych wykorzystujących naturalną rzeźbę terenu jako punkt wyjścia do ukształtowania strefy głównego wejścia. W koncepcji tej zwraca również uwagę korzystna lokalizacja pomieszczeń pracy ciągłej – bardzo dobrze jest zapewniony dostęp światła dziennego z jednoczesnym atrakcyjnym rozwiązaniem elewacji budynku od strony kanału, co jest ważne bo daje to możliwość wzbogacenia serwety frontu wodnego. Docenione też zostały rozwiązania przyrodnicze, w tej pracy rzeczywiście pięknie rozwiązane. Te rozwiązania łączą narrację historyczną Miejsca Pamięci z walorami bioróżnorodności, atrakcyjności użytkowej przestrzeni otwartych. Na uwagę zasługuje uwzględnienie przez autorów historycznego układu miejsc pamięci, stanowiących o wyjątkowości i narracji, podkreślających charakter działań zbrojnych, które miały miejsce na terenie Westerplatte. Niemniej, jako kontrowersyjne uznano tworzenie układu drogowego konkurencyjnego w stosunku do układu historycznego oraz szczegółowe rozwiązania strefy wejściowej do obiektu głównego Muzeum – jest poprowadzonych rzeczywiście wiele ścieżek, dróg. Ta kompozycja dróg, schodów, przejazdów jest bardzo urozmaicona; ona jest ciekawa w sama sobie jako pewne założenie miejskie, natomiast istotnie konkuruje z kopcem pomnika.

Również przyznano dwa wyróżnienia, równorzędne, pozostałym dwom pracom – powiedziała prof. dr hab. inż. arch. Lucyna Nyka – przewodnicząca Sądu Konkursowego, dziekan Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej.

– Dziękuję bardzo za zaproszenie na konferencję. Przede wszystkim gratuluje inwestorowi, czyli dyrektorowi Muzeum II Wojny Światowej, profesorowi Grzegorzowi Berendtowi, że kolejny etap starań o stworzenie muzeum plenerowego na terenie Westerplatte mamy za sobą – powiedział dr Jarosław Sellin – sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, generalny konserwator zabytków:

Fot. Kazimierz Netka.

– Bardzo dziękuje pani profesor za poprowadzenie wysiłku oceny w dużym gronie, jak słyszałem 15-osobowym, sądu konkursowego i wyłonienia w tych prac. Z tego co słyszałem, prace zaskoczyły sąd konkursowy swoją jakością, dobrą jakością i było trudno wybrać i je zhierarchizować, ale ale sąd konkursowy tego dokonał. Jak państwo pewnie widzicie, to muzeum, można powiedzieć wystawiennicze, będzie ulokowane – bo takie były warunki – koło słynnego pomnika z lat 60. Warunki też były takie, żeby ono nie wychodziło za bardzo na powierzchnię, żeby nie naruszyć tej struktury przestrzennej terenu Westerplatte tylko będzie raczej ulokowane pod ziemią i to w tych pracach konkursowych pozostało dotrzymane i te wyróżnienia właśnie trzymają się tych wstępnych założeń.

Ale ja chcę ten sukces kolejny jakby umiejscowić w dramaturgii czasowej całości starań państwa polskiego o właściwe zagospodarowanie i upamiętnieniem terenu Westerplatte. Przypomnę, że już w grudniu 2o15 roku Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kierownictwie obecnym tego ministerstwa, utworzyło państwową instytucję kultury „Muzeum Westerplatte i Wojny 1939” i ono jako instytucja zaczęło już działać. W kwietniu 2017 roku podjęliśmy decyzję z racji tej, że otworzyło swoje podwoje Muzeum II Wojny Światowej dużo wcześniej już zaplanowane i budowane, że dobrze by było, żeby to Muzeum Westerplatte i Wojny Obronnej 39 było częścią, czyli filią Muzeum II wojny Światowej i tak się stało, więc Muzeum II Wojny Światowej wzięło odpowiedzialność za pracę na terenie Westerplatte i też pamiętacie państwo, że żeby można było to skutecznie zacząć realizować, potrzebna była specjalna ustawa przeprowadzona przez Sejm lipcu 2019 roku o inwestycjach w zakresie budowy Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 ze względu na skomplikowaną strukturę właścicielską na terenie Półwyspu Westerplatte właściwie uniemożliwiającą prowadzenie takich dobrze zaplanowanych i systematycznych prac i ta ustawa nam też bardzo to ułatwiła. Oczywiście celem głównym wszystkich tych starań jest rewaloryzacja tego pola bitwy – jednego z najbardziej znanych i rozpoznawalnych miejsc bitewnych w świadomości Polaków ale też całkiem nieźle rozpoznawalnych w świecie ze względu na to, że to jest miejsce symboliczne – można powiedzieć, miejsce gdzie zaczęła się cała druga wojna światowa – i wybudowanie plenerowego muzeum Westerplatte i wojny 1939. Tu chodzi również o taką część komemoratywną czyli upamiętniającą to miejsce ale również o walory społeczne takiego zagospodarowania, edukacyjne, wystawiennicze czy też wychowawcze.

Jak państwo wiecie największą jak dotąd sensacją w tych wszystkich staraniach państwa polskiego było – w związku z tym że już w 2016 roku rozpoczęliśmy badania archeologiczne w terenie półwyspu Westerplatte których nikt wcześniej nie robił, które zresztą są prowadzone – największą sensacją było odkrycie mogił 9 polskich żołnierzy takich, można powiedzieć takich „dzikich” mogił, zapomnianych, nieupamiętnionych, po prostu dokonanych przez Niemców zaraz po zakończeniu tej bitwy. Udało się zidentyfikować siedem osób spośród tych dziewięciu polskich żołnierzy i prawie dokładnie rok temu, czwartego listopada 2022 roku, zorganizowaliśmy uroczystość pogrzebową i mamy już nie tylko symboliczny cmentarzyk na terenie Westerplatte ale też prawdziwy cmentarz dowódcy tej walki i jego żołnierzy którzy tutaj już spoczywają. W zupełnie nowej aranżacji, w zupełnie nowej estetyce ten cmentarz w został zbudowany i jest też tak zbudowany, że już ta główna ścieżka – można powiedzieć wycieczkowa – przez Półwysep Westerplatte nie może tego cmentarzysko omijać. Przedtem było trochę tak, że nawet go czasami spontaniczni turyści nie zauważali jeżeli nie mieli przewodnika. Dzisiaj to już jest praktycznie niemożliwe. Nowy cmentarz żołnierzy Wojska Polskiego na Westerplatte jest widoczny z daleka, jest czytelny i przyciąga odwiedzających. W ramach tych badań archeologicznych już ponad 67 000 przedmiotów związanych kontekstowo z historią półwyspu wydobyto. To są różne rzeczy, od XVII wieku poczynając, ale ponad 26 000 z nich uznano za zabytki o dużej wartości historycznej i naukowej, i we wrześniu tego roku mieliśmy też okazję pokazać państwu część tych zbiorów z wykopalisk archeologicznych, w budynku Elektrowni – w budynku, który przetrwał działania wojenne w 1939 roku, który został wyremontowany i w którym dzisiaj taką ekspozycję można można oglądać.

Szanowni państwo, z takich ważnych, istotnych informacji chcę państwu również powiedzieć to, że dokładnie tydzień temu – bo dotąd finansowanie tych wszystkich prac było po prostu w budżecie Ministra Kultury planowane w dorocznym budżecie miejsca kultury na każdy rok zgodnie z planami które muzeum najpierw Westerplatte a potem Muzeum II wojny światowej składało do potrzeb budżetowych miejska Kultury.

Natomiast tydzień temu Rada Ministrów przyjęła uchwałę ustanawiającą program wieloletni. Jest to taki program, który po prostu nam zapewnia pewne bezpieczeństwo działań inwestycyjnych na tym terenie na najbliższe lata, czyli na lata 23 – 27. Program nazywa się „Budowa Muzeum Westerplatte i Wojny 39” i on daje gwarancje finansowe na kwotę ponad 300 000 000 złotych, dokładnie 304,5 miliona złotych na najbliższe 5 lat. Na przykład w roku przyszłym zaplanowaliśmy w tym programie wydatki na poziomie prawie 14 milionów złotych, w 2025: 91 milionów złotych w roku 2026 prawie 131 milionów złotych (to będzie apogeum tych wydatków) i w roku 2027 – prawie 58 milionów złotych.

Chodzi o to, żeby w ramach tych wszystkich planów, prac rewaloryzacji obszaru Pola Bitwy na Westerplatte poza na przykład w tym pawilonie wystawienniczym w podziemiach, którego konkurs właśnie rozstrzygnięto, zrobić też inne rzeczy, na przykład odtworzyć wybrane historyczne budowle jak budynek zawiadowcy stacji, jak magazyny amunicyjne, jak obwałowania tych magazynów; uczytelnić też pozostałe relikty budowli, które są jak na przykład Stare Koszary, jak kasyno podoficerskie, jak magazyn benzyny, jak czerwony mur – przynajmniej fragment tego muru, tego, który oddzielał Składnicę Wojskową, polską na Westerplatte, od reszty terenu; zrewaloryzować i wyremontować też konserwatorsko ocalałe budowle historyczne jak na przykład nowe Koszary, jak wartownia nr 3, jak placówka Fort, jak falochron, no i też remonty i modernizacja pomnika Obrońców Wybrzeża – tego, który mamy z lat 60:

Fot. Kazimierz Netka.

I oczywiście ten pawilon wystawienniczy, o którym dzisiaj mówimy. On ma mieć przestrzeń użytkową 7 000 m2 w tym 3000 m2 powierzchni wystawy stałej. To jest plan na najbliższe 5 lat. Środki finansowe są zabezpieczone. Możemy więc spokojnie działać, możemy ten plan realizować i mam nadzieję, że w roku 2027 wszystko albo prawie wszystko zostanie zrealizowane. Mówię prawie wszystko bo czasami to jakieś niespodzianki i czasami pewne rzeczy w terminie trzeba przesuwać ale mam nadzieję, że pójdziemy ambitnie i władza państwa polskiego będzie ten ambitny plan konsekwentnie realizować. Dziękuję bardzo – powiedział dr Jarosław Sellin – sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego,  generalny konserwator zabytków.

– Szanowni państwo, Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 jest poddziałem Muzeum II Wojny Światowej. My organizujemy przeprowadzenie tej inwestycji w ramach naszych obowiązków, uwzględniając zalecenia Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków – mówił prof. Grzegorz Berendt – dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku:

Fot. Kazimierz Netka.

– Stąd też jeżeli będziecie państwo szczegółowo przyglądać się właśnie tym projektom, które uzyskały pierwszą, drugą i trzecią nagrodę to zauważycie, że pod pewnymi względami te projekty są podobne bo musiały spełniać wymogi, a jednym z nich było to aby nie zmieniać rzędnych placu, który rozciąga się między dzisiejszym napisem „Nigdy więcej wojny” a podstawa kopca, na którym stoi pomnik. Stąd też wszystkie projekty przygotowane musiały to jedno z podstawowych zaleceń uwzględniać.

O pozostałych wspominała pani profesor – takich jak na przykład honorowanie historycznego układu komunikacyjnego na Westerplatte – to nie jest w pełni możliwe biorąc pod uwagę zmiany, które zaistniały po wrześniu 1939 czy szczególnie po maju 45 roku. Jako osoba kierująca zespołem w budynku głównym i też w oddziale brałem pod uwagę i prosiłem aby projektanci i sąd konkursowy uwzględniali też to, że w pawilonie głównym będzie pracował zespół kilkudziesięciu osób i w przypadku wszystkich projektów, które państwo widzicie, ta prośba o uwzględnienie warunków spełnienia niezbędnych przepisów, została uwzględniona.

Pragnę podkreślić, że etap, w którym jesteśmy, w dużym stopniu zawdzięczamy dwóm działom Muzeum Drugiej Wojny Światowej: to jest Dział Inwestycji, którym kieruje obecny na naszym spotkaniu inżynier Piotr Zając ze współpracownikami, a pod względem formalnym konkurs przygotował Wydział Prawno-Administracyjny, którym kieruje pani Elżbieta Adrych i w tym miejscu bardzo dziękuję po raz kolejny swoim współpracownikom za to, że trzymając się procedur, przepisów, przygotowali ten etap naszych działań, który dzięki z kolei bardzo sprawnej i takiej pełnej dyskusji pracy sądu konkursowego, dał pozytywny efekt. My jako muzeum przystąpimy do realizacji tego kolejnego etapu.

W tym miejscu też pragnę zwrócić uwagę że dzisiaj podpisaliśmy umowę z wykonawcą po spełnieniu wcześniejszych etapów, procedur i dosłownie dzisiaj nastąpiło przekazanie placu pod budowę biura obsługi ruchu turystycznego (BORT). To będzie nowość na Półwyspie Westerplatte, to już nie będzie sytuacja, w której te pół miliona gości, którzy odwiedzają to miejsce, ważne dla naszego społeczeństwa, dla gości zagranicznych przyjeżdżających do Gdańska – bo spotykali się z pewną prowizorką. Gdy za 14 miesięcy – o takim terminie mówi umowa – BORT zostanie oddany do dyspozycji to na pewno jako instytucja, jako miasto, jako państwo nie będziemy się musieli jej wstydzić. Tak że działamy sukcesywnie, realizując etapy, założenia, które zostały przyjęte jeszcze w okresie gdy kierował jednostką mój poprzednik doktor Karol Nawrocki i gdy te założenia były przedstawione Radzie Muzeum i zostały zaaprobowane. W związku z tym możemy mówić o systematycznej, konsekwentnej pracy, w której jesteśmy wspierani przez specjalistów na każdym etapie i tutaj po raz kolejny dziękuję pani profesor za to, że architekci, urbaniści, muzealnicy, historycy swoją wiedzę i doświadczenie spożytkowali aby wyłonić ten projekt, który ich zdaniem, wśród pięciu prac przedstawionych, jest najlepszy pod wieloma względami: innowacyjności, spełnienia pewnych wymogów historycznych oraz też wypełnienia zaleceń, które sformułował Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków. Nam, jako zespołowi, pozostaje przystąpić do prac. Dziękuję bardzo! – powiedział prof. Grzegorz Berendt – dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku

Konkurs został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dotacja celowa na zadanie: Budowa Muzeum Westerplatte i rewitalizacja Pola Bitwy 1939. Organizatorem konkursu jest Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku – poinformowała dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska – rzecznik prasowy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

Fot. Kazimierz Netka.

– Biuro Obsługi Ruchu Turystycznego (BORT) powstaje na terenie, którego właścicielem jest Port Gdańsk. Natomiast na podstawie umowy obejmującej wiele dekad, my mamy prawo przygotować i ten punkt oraz parking, nowoczesny parking, na kilkaset pojazdów – powiedział na zakończenie prof. Grzegorz Berendt – dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

Kazimierz Netka

Proszę, czytaj również na portalu: Pulsarowy.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *